Przejdź do zawartości

Eva Wilms

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eva Wilms
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1952
Essen

Wzrost

189 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Sindelfingen 1980 pchnięcie kulą
brąz San Sebastián 1977 pchnięcie kulą
brąz Mediolan 1978 pchnięcie kulą

Eva Wilms, po mężu Rapp (ur. 28 lipca 1952 w Essen[1]) – niemiecka lekkoatletka, która specjalizowała się w pchnięciu kulą i pięcioboju, trzykrotna medalistka halowych mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.

Zajęła 5. miejsce w pięcioboju na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu[2][3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu zajęła 9. miejsce w pchnięciu kulą, a na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium była w tej konkurencji siódma[4].

Zajęła 7. miejsce w pchnięciu kulą na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zdobyła brązowy medal w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, przegrywając jedynie z Heleną Fibingerovą z Czechosłowacji i Iloną Slupianek z Niemieckiej Republiki Demokratycznej[5].

14 maja 1977 w Getyndze ustanowiła rekord świata w pięcioboju[a] wynikiem 4765 pkt. Poprawiła ten rekord 18 czerwca tego roku w Bernhausen rezultatem 4823 pkt. Przetrwał on do 18 września tergo roku, kiedy to poprawiła go Nadieżda Tkaczenko[6]. Eva Wilms została wybrana najlepszą sportsmenką RFN w 1977.

Ponownie zdobyła brązowy medal w pchnięciu kulą na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie, ulegając Fibingerovej i Margitcie Droese z NRD[7]. Zajęła 5. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[8].

Na halowych mistrzostwach Europy w 1980 w Sindelfingen wywalczyła srebrny medal w pchnięciu kulą, za Fibingerovą, a przed swą koleżanką z reprezentacji RFN Beatrix Philipp[9].

Była mistrzynią RFN w pchnięciu kulą w latach 1974–1981, a w 1973 zdobyła w tej konkurencji brązowy medal[10]. W pięcioboju była mistrzynią w 1976 i 1977 oraz wicemistrzynią w 1974 i 1979[11]. Była również wicemistrzynią RFN w rzucie dyskiem w latach 1976–1978 i 1980 oraz brązową medalistką w tej konkurencji w 1979[12]. W hali była mistrzynią RFN w pchnięciu kula w latach 1974–1980[13] i w pięcioboju w 1975[14].

Oprócz rekordów w pięcioboju Eva Wilms 13 razy poprawiała rekord RFN w pchnięciu kulą, od wyniku 17,53 m uzyskanego 5 maja 1975 w Neubing do rezultatu 21,43 m osiągniętego 17 czerwca 1977 w Monachium. Rekord ten został poprawiony dopiero w 1987 przez Claudię Losch[15].

  1. Był to pierwszy rekord świata po zastąpieniu biegu na 200 metrów biegiem na 800 metrów jako jednej z konkurencji pięcioboju.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Eva Wilms [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-05] (ang.).
  2. European Junior Championships 1970 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. European Athletics U20 Championships – Paris 1970 [online], European Athletics [dostęp 2020-03-22] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 438, 446–447 [dostęp 2020-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 451 [dostęp 2020-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  6. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 346 [dostęp 2020-03-22] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 455 [dostęp 2020-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 560 [dostęp 2020-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 463 [dostęp 2020-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  10. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Kugelstoßen – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-03-22] (niem.).
  11. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Mehrkampf – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-03-22] (niem.).
  12. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Diskuswerfen – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-03-22] (niem.).
  13. Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (Kugelstoßen – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-03-22] (niem.).
  14. West Germnan Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-03-22] (ang.).
  15. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 308. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).